ευάκτιν

εὐάκτιν (-ινος), ὁ, ἡ (Α)

αυτός που έχει ωραίες, λαμπρές ακτίνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -άκτιν (< ακτίς), πρβλ. χρυσ-άκτιν].